Sağlıktan ötesi yok
Bugün 15.haftamıza girdik. 4 aya 1 hafta kaldı. Ne kadar hızlı geçiyor zaman.
Sağlığın hayattaki en önemli şey olduğunu hep söylerim, bu hafta altını çize çize söylüyorum . Ara ara hayatın akışına kapılıp unutuveriyoruz.
Babamız (kayınpederim) – bu arada kayınpeder ve kayınvalide kelimelerine nasıl sinir oluyorum, yok muydu sanki daha güzel kelimeler?- evet, babamız basit bir ameliyat için hastaneye yattı, 2 günde çıkacaktık. Güle oynaya yolladık ameliyathaneye. Ameliyatın son dakikalarında kalbi durmuş ve 15 dakika çalıştıramamışlar. Sonra Allaha çok şükür geri gelmiş. 2 gün yoğun bakımda kaldı, biz de dışarda öldük öldük dirildik ve şükürler olsun aklı, bedeni tam olarak uyandı. Bizim de içimizde güneş açtı.
Bu satırları hastanenin cafesinden yazıyorum. 5.günün sonunda hala yoğun bakımda bakılıyor ama çok iyi, çok iyiyiz. Biz arada gidip haber alıyoruz ve şükredip duruyoruz.
Bir kez daha sağlıktan ötesi yok diyor, herkese sonsuz sağlık diliyorum.
Bebo’muz da 15.haftasına girdi. Bu hafta rahmin orada bazı hareketler hissediyorum. Bebo’yu hissediyor olamam, olamazmışım. Ya hareketleriyle keseyi oynatıyor, ya da rahim büyüyor. Ama benim çok hoşuma gidiyor. Sanki bana “buradayım” diyor. Hızlı yürüyünce birşey çekiyor oradan kıpır kıpır hareketlenmelet oluyor. Normal değil mi bu hisler, yaşayan var mı aranızda?
Bizden bu günlük haberler böyle.
Sağlıkla sağlıkla ve sağlıkla kalın,
Zeyno&Bebo
