Annelerden Sütlü Tarifler – 126
Haftanın son sütlü tarifleri sevgili Zehra Anne’den geliyor. Sütlü tariflerinde belirttiği gibi emzirmek sabır ve emek işi, annenin gerçekten istemesi lazım. “Sütüm yok, yetmiyor” diyip vazgeçmemek gerek, hemen mamaya dönmemek gerek. Çünkü mamaya başlayan bebeği anne sütüne ve emmeye döndürmek zor oluyor. Bebek lıkır lıkır hızlıca mama içip doyuyor, kolayına geliyor, sonra emmek istemiyor, emmeyince süt otomatik olarak azalıyor, hadi yeniden deneyelim diyorsun, bu sefer bebek emip de süt gelmeyince kızıyor, ağlıyor, anne stres oluyor, ve emzirme olayı terkediliyor. İlk günlerden sağlam durup biraz inatlaşmak gerekiyor. İnatlaşmak derken stres olmadan tabii, kendine inanarak, güvenerek. Zor bir denge biliyorum, ama aslında doğal bir denge. Yeter ki o doğal denge stresle, endişeyle bozulmasın diyor, sizi Zehra Anne’nin sütlü tarifleriyle baş başa bırakıyorum.
1- Bebeğini emzirirken hissettiklerini 3 kelimeyle anlatabilir misin?
Mutluluk, sıcaklık, haz
2- Bebeğinle ıssız bir adada kalsan sütünü arttırmak için yanına alacağın 3 şey ne olurdu?
İncir, havuç ve tahin helvası =)
3- Emzirmeye yeni başlayan annelere ve anne adaylarına altın tavsiyen ne olur?
Göğüs ucu hiç olmayan ve bebeği ilk 20 gün emmeyi reddetmiş, yine de sütünü sağarak biberonla vermiş birisi olarak diyorum ki denesinler, azmetsinler kolay pes etmesinler. Annelik bir sabır sanatı. Ben çok ağladım, çok çabaladım, çok dua ettim emzirebilmek için. İyi ki de hemen vazgeçmemişim. Kimi zaman kızım da ben de kan ter içinde kaldık (ben emzirmeyi istediğimden o emmek istemediğinden). Sonuçta hem ben, hem de bebeğim kazandı. Emzirirken kurulan o eşşiz bağ harika bir şey ve onun için uğraşmaya değer bence.
4- Emzirme döneminde yaşadığın en komik olay neydi?
Düşündüm ama çok da komik bir olay gelmedi aklıma =)
5- Emzirmeye başladığın andan itibaren en sinir olduğun soru neydi, ve şimdiki aklın olsa nasıl cevap verirdin?
En sinir olduğum soru kızımın emmediği dönemde gelip “aa hala emmiyor mu”, “göğüslerinde de süt var vah vah yazık” demeleri veya “emmezse emmesin, bu kadar üzülecek ne var?” denmesiydi. En sinir olduğum olay ise annemin kızımı acaba emme refleksi var mı diye kontrol etmeye çalışıp kızımın da annemin memesini emmesiydi. Gerçekten çooook moralimi bozmuştı bu durum. O sırada yanında değildim ve geldiğimde bana “kızım bu bebek emiyor senin göğsünü emmek istemiyor herhalde” demişti. O an bir şey diyemedim ama şimdi olsa o zamanki kadar sakin kalamazdım herhalde.
