Zeynep Gözübüyük

Annelerden Sütlü Tarifler – 1

Emzirmek, bebeğine mümkün olduğunca anne sütü vermek her yeni annenin en büyük isteklerinden biri. Yaklaşık bir yıldır emziren annelerle birlikteyim, yazışıyoruz, görüşüyoruz, Emziren Anneler Grubu‘nda paylaşıyoruz, Emzirme Reformu‘nda birlikte çalışıyoruz…

Ben çok şanslıyım, bebeğim olmadan çok deneyim dinledim, okudum, Emzirme Rehberi eğitimi aldım, öğrendim ve paylaştım ve annelerin yaşadıkları  deneyimlerin ne kadar yardımcı olduğunu gördüm.  Her anne farklı, her bebek farklı, hepsinden alınacak örnekler, öneriler var. Emzirme konusu dergilerde, kitaplarda, portallarda çok yazılıyor, ama deneyim bambaşka.

Ben de tanıdığım annelerden deneyimlerini sizlerle paylaşmalarını rica ettim ve hem çok faydasını göreceğinizi düşündüğüm hem de sizi biraz gülümsetecek bir röportaj serisi hazırladım. Adını da “Annelerden Sütlü Tarifler ” koydum 🙂

Umarım bu paylaşımlarla sütünüzü arttırmada, sizi emzirme konusunda motive etmede benim de katkım olur.  

İlk röportajımı,  Doğum ve Bebek Fotoğrafçısı, Emzirme Reformu gönüllüsü arkadaşım Latife Tunç ile yaptım.  Yandaki güzel fotoğraf da kendisinin objektifinden. Keyifle okumanız dileğiyle:

1- Bebeğinizi emzirirken hissettiklerinizi 3 kelimeyle anlatabilir misiniz?
Mutluluk, şefkat, bağlılık

 2- Bebeğinizle ıssız bir adada kalsanız sütünüzü arttırmak için yanınıza alacağınız 3 şey ne olurdu?
Su, bulgur ve soğan 🙂

 3- Emzirmeye yeni başlayan annelere ve anne adaylarına altın tavsiyeniz ne olur?
İlk günler çok zor anlar yaşayabilirsiniz, acı çekebilirsiniz ve göğsünüzden süt geldiğini görmeyebilirsiniz. Bunların hepsi normal. Sütünüz birkaç gün sonra çoğalacak, o acılar bir süre sonra geçecek. Sabredin ve bebeğinizi düşünün.

 4- Emzirme döneminizde yaşadığınız en komik olay neydi?
Komik değil belki ama hep yüzümü gülümseten bir şey hatırlıyorum. Oğlum 2 aylıktı. Emerken uyuyordu. Yerine yatırdığımda uyurken emer gibi hareketler yapar ve gülümserdi. Rüyasında da emdiğini düşünürdüm 🙂

 5- Emzirmeye başladığınız andan itibaren en sinir olduğunuz soru neydi, ve şimdiki aklınız olsa nasıl cevap verirdiniz?
Soru değil ama söylenen bazı cümlelere sinir olduğumu hatırlıyorum. İlk günler “sütün yok galiba” denmesi ve sonraki günlerde de yeni emzirdiğim bebeğimin ağlamasını görenlerin “aç bu çocuk” demeleri sinir bozucuydu. O zamanlar cevap vermek yerine moralimi bozup ağladığım oluyordu. Şimdiki aklım olsa, “bebeğim çok güzel kilo alıyor, sütüm ona yetiyor, bu ağlama açlık ağlaması değil” cevabını verirdim. İlk günlerde sütün yok galiba diyenlere de “sütüm var ama siz görmüyorsunuz” demem yeterli olabilirdi belki. O günlerde sakin kalabilmek önemli ama dışardan gelen tepkilere kayıtsız kalmak, moral bozmamak çok da kolay değil.